A v'gìlia d' Tanìnu

 

A v'gìlia dî Natàli d' st' témp smarrù

D' mattìngh',
siddu u sö m' döna a casiöngh' d'annè pâ via
a scuntrè cu passìa:
ggh'è cu ciàng,
gh'è cu rìd,
cu s' sciarrìa
e cu purmunìa...
... e nudd ch' pénza a Déu.
Siddu u témp p'cchiulia
m' n' stöia 'ncasa mia:
ggh'è cu ciàng,
ggh'è cu rìd
cu s' sciarrìa
e cu purmunìa...
... e nudd ch' pénza a Déu.

Ô dop'mangè,
tra 'na zz'cch'nètta e 'na scöva cu a pr'mera,
vài griànn ad â carr'ttéra
p'rchì d' 'ncàv u tavulingh'
m' vonu ddèvè a cannatèdda û vìngh'.

Ad â séra,
'na v'ccétta r'nsavù,
voggh' savèr u fàit com fu
d' Cö ch' ciamöma Gesù
e, accuscì, prima ch' a campana sona
- d' già, höia dàit basta ad â cona -
m' vì föra p' annèr ad â méssa d' menzanöit,
ma, nauseà e tönn cöit
zèrch, prima, d' smurtè i vampi ch' ggh' höia d'ncòdd
ma, ciù stöi föra, ciù r'mòdd.
Ô scur ô scur e cu l'öggi a pampanèdda,
nan r'nèsc a scarì mànch' 'na stèdda
- m' sent còm n'asgéu cadù dû nì -
abéstra, scöntr u parrìngh' ch' m' disg ch a méssa f'nì
e menu mau ch' u Bambìngh' ch' nascì
pénza sèmpr p' mì e p' tì,
senza véd siddu ggh'è u sö o siddu scurì.
Sabanadìca, Gesù!

Tanino Platania

cronarmerina.it